طراحی استانداردهای آموزش بالینی دوره فوریت های پزشکی

زمینه: امروزه حرکت کیفی به سمت آموزش­های بهینه و کارآمد در نظام­های تعلیم و تربیت امری ضروری است و لازمه این امر انطباق برنامه­های آموزشی، پژوهشی و مدیریتی با رشد حرفه­ای، دانش تولید شده و استانداردهاست.   هدف: مطالعه به منظور طراحی استانداردهای آموزش بالینی دوره کاردانی فوریت­های پزشکی انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه کیفی در سال­های 1392-1393 طی چهار مرحله انجام شد. در مرحله اول، استانداردهای داخلی و خارجی در رابطه با آموزش بالینی و آموزش کاردان فوریت پزشکی ( emt intermediate ) از طریق اینترنت استخراج شد. در مرحله دوم، با بهره ­ گیری از این استانداردها و اظهارنظر اساتید راهنما و مشاور و 6 نفر از مسئولین مراکز فوریت پزشکی و اعضای هیأت علمی گروه فوریت­های پزشکی، 108 استاندارد در 6 حیطه تنظیم شد . در مرحله سوم، برگه نظرسنجی پیش ­ نویس استانداردها همراه با سؤال باز جهت ارزیابی کیفیت و امکان­پذیری استا ن داردها با استفاده از روش دلفی و براساس نمونه­گیری مبتنی بر هدف برای 14 نفر از اعضای هیأت علمی گروه فوریت­های پزشکی و 10 نفر از مسئولین مراکز فوریت­های پزشکی ارسال شد. در مرحله چهارم، داده­های کمی با شاخص­های گرایش مرکزی و پراکندگی و همچنین داده­های کیفی با تحلیل محتوا تحلیل شدند. با توجه به نظرها و بازخوردهای ارایه شده، تغییرات ضروری در استانداردها اعمال و حاصل کار برای اظهارنظر مجدد به کارشناسان ارایه و بعد از اجماع نظر، متن نهایی استانداردها آماده شد.   یافته ها: 105 استاندارد د ر 6 حیطه زیر پیشنهاد شد: هیأت علمی و مدرسین بالینی (14 استاندارد)، دانشجویان (3 استاندارد)، برنام ه آموزشی (25 استاندارد)، منابع و تسهیلات (16 استاندارد)، فعالیت ­ های یادده ی- یادگیری (24 استاندارد) و پیامدهای خروجی (23 استاندارد).   نتیجه­گیری: از نظر خبرگان، اکثر استانداردها مهم، شفاف، قابل اندازه ­ گیری و در دانشگاه­های مختلف، امکان­پذیر بودند. انتظار م ی­رود عملیاتی شدن مجموعه استانداردهای تدوین شده، آموزش بالینی مقطع کاردانی رشته فوریت­های پزشکی را در ایران علمی ­ تر و مؤثرتر سازد .